ακρόνηο

το (Μ ἀκρόνηον)

νεοελλ.

1. το εσωτερικό μέρος τής πλώρης τού πλοίου

2. στον πληθ. τα ακρόνηα

α) τα επάνω άκρα τού ποδοστήματος και τής στείρας β) η πλώρη και η πρύμνη

μσν.

η άκρη τού πλοίου.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀκρο- (Ι) + ναῦς].